Archive for the ‘Onze doden’ Category

‘Je kunt niet van niets uitgaan’ – Het dwarse schildersleven van Nicolas de Staël (1914-1955)

Pas een kwart eeuw na de dood van Nicolas de Staël (1914-1955) ontstond er in Frankrijk weer belangstelling voor de veel te vroeg gestorven schilder van Russische afkomst. In Parijs was zijn werk toen op drie verschillende plaatsen te zien en bij de Zwitserse uitgeverij Ides et Calendes verscheen het eerste grote overzichtswerk over hem, […]

Antoni Mulder (1890-1963) – Douaneman in de IJhavens

Door Reinjan Mulder Eind september 1944, op de maandag na de slag om Arnhem, kreeg mijn opa, de 54-jarige douanebeambte Antoni Mulder, te horen dat hij niet meer welkom was op zijn werk in de Oostelijke IJhavens. De geallieerden hadden nog steeds geen bruggenhoofd kunnen vormen over de Rijn, maar de Duitsers zagen al aankomen […]

Bij de dood van Tsjechische auteur Milan Kundera (1929-2023) – Het conflict tussen de twee Europa’s

Door Reinjan Mulder In zijn bekendste roman De Ondraaglijke lichtheid van het bestaan uit 1984 zette de gisteren overleden Tsjechische schrijver Milan Kundera twee personages naast elkaar die symbolisch mogen worden genoemd voor twee typen Europeanen uit die tijd: de Midden-Europeaan en de bewoner van West-Europa. Het boek beschreef kort gezegd de uitzichtloze liefde tussen […]

‘En dan nu mijn fiets terug’ – bij twee NRC-recensies van ‘junkieprofessor’ René Stoute (1950-2000)

Door Reinjan Mulder In het najaar van 1982 kregen we bij NRC Handelsblad een bijzonder boek ter bespreking: Op de rug van vuile zwanen‘. Auteur was René (later Renate) Stoute (1950-2000), die in zijn debuut zijn ervaringen als junk in het Amsterdam van de jaren zeventig had verwerkt. Ik werkte bij de krant op de […]

Waarom Grete Weils roman ‘De weg naar de grens’ (1945) nooit eerder werd uitgebracht

Wat bewoog de Duitse schrijfster Grete Weil (1906-1999) om na de oorlog een paar sterk autobiografische boeken te publiceren maar ‘De Weg naar de grens’ haar eerste en dikste roman, die ze tijdens haar onderduik in Amsterdam schreef, tot haar dood in de la te houden? Bij het inventariseren van haar nalatenschap ontdekte de Duitse […]

Aan de wieg van een nieuwe poëzie: germanist Ad den Besten (1923-2015)

Kort na de oorlog ging het niet goed met de poëzie. In de boekwinkels bogen de planken door onder het gewicht van onverkoopbare bundels op oorlogspapier. Uitgevers meenden dat er geen jongeren met talent meer waren en brachten daarom nauwelijks nieuwe boeken uit. Voor een doorbraak zorgde de Windroos-reeks, die in 1950 begon te verschijnen bij […]

Bij de dood van Dubravka Ugresic: Wat blijft er van je over, als je niet meer kan bewijzen dat je hebt geleefd?

Door Reinjan Mulder Gisteren kreeg ik bericht dat de Joegoslavische schrijfster Dubravka Ugresic (1949-2023) is overleden. Ik had dat niet zien aankomen, al had ik het kunnen weten. Ze was ziek. Een tijdje terug belde ze me plotseling op omdat ze met me praten wilde. We maakten een afspraak en ik fietste naar haar huis in Nieuw […]

De Hanna’s (fragment) – Bij het honderdste geboortejaar van Hanna Mulder-Hulscher

Honderd jaar geleden, op 30 mei 1922, werd in de Amsterdamse Vroedvrouwenschool in de Sarphatistraat de latere dansdocente Hanna Hulscher (1922-2013) geboren. Bijna veertig jaar lang gaf zij danslessen aan duizenden kinderen in Geldermalsen en Zaltbommel. Als dansdocente leeft zij nog alleen voort in de herinneringen van haar Betuwse leerlingen, maar de honderden portretten die haar man Piet Mulder […]

Jeroen Brouwers en de P.C. Hooftprijs – Bij de dood van een moeilijk mens

Door Reinjan Mulder In bijna alle necrologieën die ik vandaag over de schrijver Jeroen Brouwers las, komt het even aan de orde. Brouwers was een van die paar schrijvers die jaar in jaar uit werden ‘genoemd’ als mogelijke – of zelfs waarschijnlijke – winnaar (eig. verkrijger) van een van de volgende nationale oeuvreprijzen voor literatuur, […]

Van belangrijke mannen en dwergen – Herinneringen aan Renate Rubinstein, Guusje Morriën en Propria Cures

Door Reinjan Mulder Als Renate Rubinstein in 1954 uit Israël terug in Amsterdam komt, vindt ze bij haar moeder in de Wielingenstraat een pak nummers van ‘het beruchte studentenblad’ Propria Cures. PC-redacteur Richter (‘Rik’) Roegholt had die nummers jaren naar haar ouderlijk adres laten sturen. Zo komt het dat Rubinstein in PC een bijdrage van […]