Posts Tagged ‘P.C. Hooftprijs’

Karel van het Reve en de onvolkomen wetenschap – bij de bekroning van een uniek essayistisch oeuvre

Door Reinjan Mulder In zijn dankwoord bij de aanvaarding van de P.C. Hooftprijs verwees Arnon Grunberg uitvoerig naar het dankwoord dat Karel van het Reve veertig jaar eerder in het Muiderslot uitsprak, toen hij dezelfde prijs in ontvangst nam. Onwillekeurig herinnerde mij dat aan het stuk dat ik rond die tijd in NRC Handelsblad schreef […]

Jeroen Brouwers en de P.C. Hooftprijs – Bij de dood van een moeilijk mens

Door Reinjan Mulder In bijna alle necrologieën die ik vandaag over de schrijver Jeroen Brouwers las, komt het even aan de orde. Brouwers was een van die paar schrijvers die jaar in jaar uit werden ‘genoemd’ als mogelijke – of zelfs waarschijnlijke – winnaar (eig. verkrijger) van een van de volgende nationale oeuvreprijzen voor literatuur, […]

Gun Astrid Roemer toch een feestelijke prijsuitreiking – Bij een boycot door de Nederlandse en Vlaamse ministers

Door Reinjan Mulder Amsterdam is trots op zijn schrijvers – vooral als ze dood zijn. Vorige week dinsdag onthulde burgemeester Femke Halsema in De Nieuwe Kerk een fraaie gedenksteen ter ere van de honderd jaar eerder geboren W.F. Hermans, waarmee ze officieel het Hermans-jubileumjaar opende. In een gloedvolle toespraak memoreerde ze hoe haar voorganger Ed […]

Reve’s ‘De Vierde Man’ als ‘camp’: Het levenverwekkende aroom van een soepel gespannen lichaam

Recensie van: Gerard Reve, De Vierde Man. Uitg. Elsevier, 1981. Met een update uit 2021. Door Reinjan Mulder Wie argeloos begint te lezen in De Vierde Man, de [deze week verschenen] novelle van Gerard Reve, zou kunnen denken een klassiek ‘damesromannetje’ in handen te hebben. Na twee inleidende bladzijden, waarin de ik-persoon zijn donkere vriend Ronald […]

Beter dan Salinger? Een onhandig en verouderd boek – Bij herlezing van Gerard Reve’s De avonden (1947)

Door Reinjan Mulder 22 december 2017 – Ik heb het boek natuurlijk veel te laat gelezen. Toen ik voor het eerst De avonden van Gerard Reve las, in december 1967, was ik al anderhalf jaar het huis uit en kon ik me nog maar moeilijk verplaatsen in de al wat oudere jongere die Frits van […]

Bij de tiende sterfdag van Jan Wolkers (1925-2007) – Hoe Wolkers’ ‘beste’ werk voor Meulenhoff behouden bleef

Door Reinjan Mulder [UPDATE 2019] – Morgen is het precies tien jaar geleden dan Jan Wolkers stierf. Met de vuistdikke, wetenschappelijke (!) biografie van Onno Blom wordt daaraan gelukkig op gepaste wijze aandacht besteed. Dr. Blom, van harte! Waar ik zelf wel nieuwsgierig naar ben, is hoe Onno Blom de overstap van Jan Wolkers naar […]

‘Voortdurend in verzet’ – 25 jaar na de dood van de schrijver Frans Kellendonk (1951-1990)

Door Reinjan Mulder UPDATE – Dit jaar is het 25 jaar geleden dat Frans Kellendonk overleed. Reden genoeg kennelijk om – met een paar maanden vertraging – een ruime selectie uit zijn brieven uit te geven. Later deze week worden ze feestelijk in Amsterdam gepresenteerd, zodat ik ze, afgezien van een paar fragmenten in de Volkskrant […]

Een leven lang schrijven tegen leugenaars, gekken en malloten – 20 jaar na de dood van W.F. Hermans

Door Reinjan Mulder Twintig jaar geleden, op 27 april 1995, overleed in een ziekenhuis in Utrecht de schrijver Willem Frederik Hermans. Ik heb Hermans nooit goed gekend, en dan nog voornamelijk als schrijver, uit zijn boeken. Zijn belangrijkste werken had hij toen ik voor het eerst van hem hoorde, ook al geschreven. Dat maakte dat ik nooit de verrassing heb mogen […]

Vallen op iemand die ‘klopt’ – de recensie van Cees Nooteboom’s ‘Rituelen’ in NRC Handelsblad revisited

Door Reinjan Mulder UPDATE 2015 – De schrijver Cees Nooteboom mag graag vertellen dat zijn werk in eigen land minder gewaardeerd wordt dan in het buitenland, en verwijst dan naar zijn boek Het volgende verhaal dat in Duitsland een bestseller werd maar in Nederland veel zuiniger werd onthaald. Ik heb al eens aangetoond dat het met […]

Bij de dood van Leo Vroman (1915-2014): Wat hij missen kon – minstens 800 woorden tegen het plagen

Op mijn bureau ligt een enveloppe met doorgekrast de naam van Leo Vroman erop. Al drie jaar lang. In die enveloppe zit een boekje dat voor Leo Vroman bestemd was. Vroman had ons op ons verzoek een bijdrage van 800 woorden geleverd voor het eerste boek van onze uitgeverij Babel & Voss, Wat we missen kunnen, […]