Posts Tagged ‘Metamorphosen’

Bij een foto van Johan van der Keuken – ‘Nosh avec Teun – age de 15 minutes. le 4 septembre 1971

Door Reinjan Mulder Na een vroege ochtendwandeling over een uitgestorven Prinseneiland zat ik lang in het fotoboek ‘The lucid eye’ van Johan van der Keuken te bladeren, en realiseerde me toen opeens dat ik naar de man keek, die ‘s morgens in de Volkskrant zo mooi over vijftig worden had geschreven. ‘Nosh avec Teun, agé […]

Terug naar The Gables – Een Rolls voor mijn vader

Door Reinjan Mulder In 2020 is het vierhonderd jaar geleden dat uit Plymouth het schip de Mayflower vertrok, met aan boord een groepje Engelse afvalligen dat in het verre Amerika een kolonie wilde stichten waar nog volgens Gods wil werd geleefd. Hun ideeën inspireerden twee eeuwen later nog later de Amerikaanse onafhankelijkheidsstrijd, met als gevolg […]

Doctor te moeten worden – kanttekeningen bij de doctorandus

Door Reinjan Mulder Er woei een eenzaam oranje luchtballonnetje over de tuin. Zestig jaar geleden liet ik net zo’n ballonnetje op tijdens de verjaardag van mijn nichtje en neefje Saskia en Ilex Wessel. Zij waren een tweeling en hun moeder had ons meegenomen naar Oud Valkeveen, waar we op het hoogtepunt van hun feestje luchtballonnen […]

Als we apen met mensen kruisen – Het bekroonde, grensoverschrijdende proza van Hanna Bervoets

Door Reinjan Mulder ‘Het leven wordt niet vrolijker met Hanna Bervoets als voordenker, wel interessanter.’ In het juryverslag bij de uitreiking van de Frans Kellendonkprijs 2017 legde juryvoorzitter Barber van de Pol deze week in Nijmegen de vinger op de zere plek. Ook Hanna Bervoets’ laatste boek Ivanov is inderdaad eerder verontrustend dan leuk. In […]

Opnieuw beginnen, altijd weer opnieuw beginnen – Hoe een vluchteling zijn komst in een ver, vreemd land beleeft

Inleiding tot een lezing over Opnieuw beginnen in de St. Jan in Maastricht  Door Reinjan Mulder Afgelopen jaar heeft Nederland kennis gemaakt met grote groepen buitenlanders die – meestal noodgedwongen – lieten weten zich in Nederland te willen vestigen. Dat stuitte soms op problemen, bij Nederlanders die zich bedreigd voelden, de kranten stonden er vol […]

Hoe ik roeien leerde: van de Linge en De Amstel, via de Berlagebrug en de koninklijke De Hoop naar Willem 3

Door Reinjan Mulder Vijf keer heb ik in mijn korte leven leren roeien – en vier keer moest ik weer opnieuw beginnen. Alle begin is moeilijk, maar opnieuw beginnen helemaal. Daarom was de allereerste keer dat ik leerde roeien nog altijd de leukste. Op een middag na schooltijd ging ik met een vriendje mee wiens […]

De zwarte in mij: bekentenissen van een Zwarte Piet

Door Reinjan Mulder Is er dan geen verschil meer tussen hebben en zijn? Niemand zit er kennelijk op te wachten om de zwarte piet te krijgen. Maar iets anders is het om de zwarte piet te zijn. Ik schaam me er niet voor: jaren lang ben ik op 5 december zwarte piet geweest. Samen met […]

Ritorno in Venezia – Scenes uit Pensione Seguso

Door Reinjan Mulder VENETIË, JULI 2013 – Mevrouw Seguso is gestopt met koken. Bijna zeventig jaar heeft ze voor haar pension aan de Zattere elke avond ononderbroken de maaltijden gekookt. Maar ze had er geen zin meer in, zegt ze. Nu kan ze tenminste af en toe bij haar dochter in Zwitserland op bezoek gaan. […]

– Reinjan Mulder over De dans van de dubbelgangers – Waarom en hoe ik mijn roman ‘Coffee Company’ schreef

Afgelopen zondag hield Reinjan Mulder voor de Nederlandse Club in Wallis (NCW) een in-, of liever gezegd uit-leiding bij zijn boek Coffee Company. Hieronder zijn verhaal. Door Reinjan Mulder Met het idee om de roman Coffee Company te schrijven, die u de afgelopen weken hebt  gelezen, liep ik al wat langer rond, en ik had ook al […]

In memoriam – ‘De hangmat, ach, ja, de hangmat…’ – over de roman ‘Russisch Blauw’ van Rascha Peper (1949 – 2013)

Door Reinjan Mulder  Laat ik beginnen met een citaat: ‘De eerste dag op het vreemde, angstaanjagende lyceum in de vreemde, angstaanjagende stad. De kinderen die zich verdrongen voor het lokaal dat op zijn papiertje vermeld was, waren dus zijn nieuwe klasgenoten. Iedereen stond met iemand te praten. Iedereen kende elkaar al. Hij ging zwijgend, de […]