Op roeiles bij de Ratzeburger Ruderakademie (voorpublicatie)

Voorpublicatie uit een verhaal dat in december 2015 in ‘De Landtong’ verschijnt, het clubblad van roeivereniging Willem III. 
Door Reinjan Mulder
Het zal een jaar of tien geleden zijn dat ik besloot echt te gaan roeien. Eindelijk. Ik had een paar jaar in een grote vierpersooonsboot, een C4, les gehad bij Roeicentrum Berlagebrug. Bij de roeivereniging waarvan ik daarna lid was geworden had ik een aantal nuttige vervolgcursussen gedaan, eerst in de C1, de wat bredere eenpersoonsboot, en daarna in de o zo wankele skiff. En ik had daar met goed gevolg alle skiffexamens afgelegd. De getuigschriften met de uitgewerkte cijferlijsten lagen nog achter in mijn kast met shirtjes en roeibroekjes. Maar het gevoel bleef knagen dat er meer in het roeien moest zitten dan ik eruit haalde. Ik kon beter.
Samen met een roeimaat met wie ik elke zondagmorgen naar Ouderkerk skiffte, waarna we ons op het grote zonneterras aan de appeltaart van de firma Kuyt te goed deden, o heerlijke dagen, gaf ik me op voor wat een roei-clinic werd genoemd, een gespecialiseerde skiff-cursus op de legendarische Ratzeburger See in Duitsland.
De clinic aan de rand van het meer werd vanuit Nederland georganiseerd en had de reputatie dat je er in een week de laatste kneepjes van de roeisport onder knie kreeg. Je werd gehuisvest in de ultramoderne, eerste roeischool van de Duitse Bondsrepubliek, de Ruderakademie Ratzeburg, de thuisbasis van de  heel lang onoverwinnelijk geachte Ratzeburger Acht. Je ging de hele weektegelijk met de intern verblijvende roeiploegen op een speciaal uitgebalanceerd sportdieet met veel sla en pasta, uitgedokterd door de huishoudelijke staf van de Ruderakademie. En niet in de laatste plaats: je kreeg in Ratzeburg les van de beste roeicoaches van heel Duitsland, ja, misschien wel van heel Europa. Ratzeburg was niet voor niets tot ‘Aussenstelle‘ van het Olympiastützpunkt Hamburg gepromoveerd.

Met tien mensen uit alle delen van Nederland reden we dat voorjaar in alle vroegte naar het beroemde Middeleeuwse stadje op de vroegere grens tussen Oost- en West-Duitsland, net onder Lübeck. De Duitse roeiakademie was daar tijdens de Koude Oorlog gehuisvest om de gevreesde Oostduitsers roeiers de ogen uit te kunnen steken. Wanneer een DDR-roeier tijdens een internationale wedstrijd asiel vroeg in de Bondsrepubliek, hoefde hij nooit ver te reizen om zijn oude collega’s te zien. Aan de overkant van het meer lag de DDR. LEES MEER

Geef een reactie