Posts Tagged ‘Tijd’

De eenzaamheid van priemgetallen – de geschiedenis van mijn huisnummers

Door Reinjan Mulder Op 11 januari 1949, bijna 75 jaar geleden, ben ik geboren, op een ’tuindorp’ in een middelgroot Betuws dorp, op het uitgekiende huisnummer 48, in een twee-onder-één-kapwoning waar toen mijn vader en moeder woonden en mijn twee jaar oudere zusje. Na 17 jaar verhuisde ik vandaar in mijn eentje naar de grote […]

Bij een foto van Johan van der Keuken – ‘Nosh avec Teun – age de 15 minutes. le 4 septembre 1971

Door Reinjan Mulder Na een vroege ochtendwandeling over een uitgestorven Prinseneiland zat ik lang in het fotoboek ‘The lucid eye’ van Johan van der Keuken te bladeren, en realiseerde me toen opeens dat ik naar de man keek, die ‘s morgens in de Volkskrant zo mooi over vijftig worden had geschreven. ‘Nosh avec Teun, agé […]

Zeven jonge gymnasiasten – een verjaardagsfoto uit 1961

Door Reinjan Mulder Al kort na de oorlog moet er in Geldermalsen zijn doorgedrongen dat Amerikaanse fotografen hun modellen vaak ‘cheese’ lieten zeggen als ze op de foto gingen, zodat er een ongewoon blije atmosfeer werd gesuggereerd. Toen er op mijn twaalfde verjaardag aan het eind van de feestelijkheden dan ook een groepsfoto van ons […]

De uitvinding van de televisiefotografie – Een vergeten hoofdstuk uit de fotografie-geschiedenis

Door Reinjan Mulder (UPDATE) – Veel van mijn familieleden hebben zich met fotografie bezig gehouden, mijn opa, mijn nichtje, mijn vader en soms ook ikzelf, maar alleen mijn oom Rein is een tijdje ‘beroeps’ geweest. Dat maakt dat hij lange tijd mijn beeld van de beroepsfotografie heeft bepaald. In zijn beste jaren woonde hij in de […]

Gevangen in vier, vijf straten – Bij de dood van Rogi Wieg

Door Reinjan Mulder Zijn Hongaarse grootvader werd in 1944 door de Duitsers gedeporteerd, zijn ouders vluchtten in 1956 uit Hongarije naar Amsterdam en zelf sprak de vorige week overleden schrijver Rogi Wieg tot zijn vijfde alleen maar Hongaars. ‘Het was alsof ik met een tijdmachine uit de periode voor de Tweede Wereldoorlog naar hier was […]

Met Jim – Man-Bookerprize? – Crace door Birmingham

Door Reinjan Mulder  Volgens de Engelse schrijver Jim Crace, die grote kans maakt om de Man-Bookerprize te winnen met zijn veelgeprezen roman Harvest, zijn de meeste Engelse schrijvers van nu volstrekt oninteressant. In de regel komen al hun boeken op hetzelfde neer. Ze zijn min of meer autobiografisch, ‘Engelse schrijvers gaan bijna altijd uit van […]

Bij de P.C. Hooftprijs 2013 – interview met schrijver A.F.Th. van der Heijden over zijn cyclus ‘De tandeloze tijd’

Door Reinjan Mulder UPDATE – Ergens bij A.F.Th. van der Heijden op zolder moet nog het grote boek liggen dat hij op zijn zestiende schreef, het boek ‘waar alles in stond’. Hoewel hij het later als een puberfantasie beschouwde, zijn al zijn boeken en romancycli wel steeds meer op één zo’n allesomvattende roman gaan lijken. […]

Vijf jaar na de dood van dichter J. Eijkelboom (1926-2008): – ‘Alles moet echt zijn, alles moet kloppen’

Door Reinjan Mulder De vijf jaar geleden overleden dichter J. (Jan) Eijkelboom (1926 – 2008) was dan wel dichter, maar hij moest niets hebben van vreemde beelden, nieuwe begrippen en neologismen. ‘Dat is waarschijnlijk het oude journalistieke bloed, alles moet echt zijn,’ zei hij, toen ik hem twintig jaar geleden voor NRC Handelsblad opzocht. Eijkelboom, die […]

Chronobioloog Till Roenneberg over het belang van onze bioritmes: ‘Stop de zomer- en wintertijd’

Door Till Roenneberg ‘Mijn boek Het innerlijk uurwerk – Alles over onze bioritmes gaat over klokken. Niet over een uurwerk dat we kunnen kopen, om onze pols dragen of aan een muur hangen, maar over de klok die in ons lichaam tikt. Deze inwendige klok is geen recente ontwikkeling na een lange evolutie, we delen ons […]

Jonge toppen – of de pijnlijke onovertreffelijkheid van onze late puberteit

Door Reinjan Mulder In The sense of Ending, de laatste roman van Julian Barnes, komt de schrijnende observatie voor dat de meesten van ons waarschijnlijk op ons intelligentst zijn tussen ons 16de en 25ste levensjaar. En dan niet intelligent, laat Barnes zijn 63-jarige ik-figuur denken, in de zin van wijsheid, pragmatisme en handigheid in het […]